www.janusz1994.fora.pl

Janusz

Przypadki Robinsona Crusoe - tytuł powieści podróżniczo-przygodowej Daniela Defoe Daniel Defoe, napisanej w 1719, pochodzący od imienia jej głównego bohatera. Utwór ten opowiada o losach osiemnastoletniego Robinsona Crusoe, który trafia na bezludną wyspę. -przygodowej [[Daniel

Młodego Robinsona od dziecka interesowało morze. Rodzice nakazali mu prowadzić rodzinny interes. Gdy Robinson skończył osiemnaście lat, namówiony przez kolegę - Williama, zaciągnął się na statek. Pływał przez wiele miesięcy na różnych statkach aż trafił do Ameryki Południowej i tam założył plantację trzciny cukrowej. Dorobiwszy się sporego majątku, znów zapragnął podróży, więc wyruszył w stronę południowej Afryki. Podczas wielkiego sztormu jego statek zatonął, a Robinson został wyrzucony na bezludną wyspę, gdzie żył przez kolejnych czternaście lat. Przez ten okres hodował zwierzęta, sam wykonywał ubrania dla siebie, garnki oraz broń - łuk, strzały i dzidę. Założył dom-jaskinię, w której mieszkał przez większość czasu (nazwał ją York'iem). Jego zwierzętami były: koza Barnaba, papuga Polly i pies Friend (ang. przyjaciel). Musiał je karmić i opiekować się nimi. Pewnego dnia Robinson zauważył kilka razy Indian-Karaibów. Jeden z nich okazał się przyjaźnie nastawiony. Robinson nazwał go: Piętaszek, bo kiedy go znalazł był piątek. Po pewnym czasie na jego wyspie osiedliło się kilkoro ludzi m.in.: Hiszpanie (jeden z nich w późniejszych latach został gubernatorem wyspy) oraz Anglicy, wśród nich było trzech złych i podstępnych, którzy za sprawą wojny ludożerców nawrócili się. Jednym z największych buntowników był Will Atkins. We wcześniejszym latach Robinsona wszyscy byli mu poddani i nazywali go gubernatorem. Kiedy wyjechał, mianował Hiszpana gubernatorem wyspy). Kiedy Piętaszek wraz z Kruzoe wypłynęli z wyspy, wydarzyło się na niej np. osiedlenie się dzikusów oraz przybycie nowych niewolników, wśród których były kobiety. Zostały one poślubione przez Anglików. Robinson odbywał wiele podróży. Odzyskał majątek odwiedził starych znajomych. Kiedy się osiedlił, ożenił się i miał dzieci. Po pewnym czasie miał chęć znowu wyruszyć w morze. Kiedy został wdowcem porzucił wszystko i wraz z Piętaszkiem w drodze do miejsc, które chciał zobaczyć, przeżył mrożące krew w żyłach przygody, np. napaść wilków w lesie. Kiedy dotarł na miejsce z Piętaszkiem, księdzem francuskim, hiszpan-gubernator opowiedział mu dzieje wyspy. Po paru dniach ksiądz oznajmił, że to jest niezgodne, by ci wierzący Anglicy byli w związku z pogankami i mieli dzieci. Nazwał to cudzołóstwem. Robinson zgodził się, by ksiądz odprawił śluby. Odbyło się to wszystko bez najmniejszym problemów. Robinson musiał wyruszyć z wyspy dalej. Kiedy płynął, napotkał dzikich ludzi, którzy zaczęli strzelać w ich kierunku. Podczas ostrzału zginął Piętaszek. Kruzoe był wstrząśnięty. Ciało Piętaszka zostało wrzucone do oceanu w trumnie. Kiedy dopłynął bez swego kompana do brzegu, poznał tam pewnego handlarza, który po paru miesiącach zaproponował mu handel. Kiedy tak bogacili się, postanowili kupić nową łódź, która jak się później okazało, była kradziona. Ledwo uszli z życiem po tym, jak ścigały ich trzy statki. Kiedy dopłynęli do Madagaskaru dostali dużo żywności od dzikich w zamian za drobiazgi takie jak np. nożyczki. Pewnej nocy napadli na nich dzicy ludzie. Nie wiadomo, z jakiego powodu byli źli. Później jednak wytłumaczono Robinsonowi, że jeden z członków załogi uwiódł tamtejszą młodą dziewczynę. Dzicy porwali Tomasza Jeffreya, którego powiesili. Załoga statku dokonała na nich krwawej zemsty. Robinson następnie uciekł.